دکتر مهدی عدل، دستیار تخصصی طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی یزد


نحوه رویکرد به بیمار در طب سنتی به گونه ای است که در اکثر اوقات نمی توان برای افراد نسخه واحدی تجویز کرد و باید بر اساس ویژگیهای هر فرد، درمانی خاص او برگزید. با این حال بعضی از امور وجود دارند که علی رغم آثار درمانی چشمگیر، می توان به عنوان نسخه واحده برای همه بیمارهای تجویزشان نمود و نگران هیچ نوع عارضه ای در مورد آنها نبود. لذا نباید از تجویز این امور، در حق هیچ بیماری کوتاهی نمود؛ چرا که بسیار موثرند و کاملا بی عارضه. اما این امور چه هستند؟
مرحوم بوعلی در کتاب اول قانون، در انتهای بحث معالجات در یک پاراگراف تمام این امور را به صورت خلاصه ذکر نموده است و جالب اینکه این پاراگراف را چنین شروع نموده: «و اعلم ان من المعالجات الجیدة النافعة: یعنی بدان که از معالجات خوب و مفید ...» و در ادامه ذکر می کند اموری که باعث افزایش روحیه بیمار شوند در جمیع بیماریها اثر درمانی دارند.
«بدان که به حقیقت از معالجات بسیار مفید،کمک گرفتن از اموری است که روحیه بیمار (قوای نفسانی و حیوانی) را تقویت کند، مثل
شادی و فرح،
دیدار آنچه یا آن کس که بیمار به او انس دارد،
همراهی با چیزی یا شخصی که بیمار را شاد می کند،
همچنین همراهی با بزرگواران و یا کسانی که بیمار در حضور ایشان حیا می کند و دست از امور مضر بیماری برمی دارد.»
با این حساب اگر بیماری در نزدیکی خود دارید، او را از این امور محروم نکنید و بدانید که عیادت بیمار و جویای حال او بودن از موثرترین داروها در درمان تمام بیماریها است که تاکنون هیچ عارضه ای از آن گزارش نشده است.




موضوعات مرتبط: دکتر مهدی عدل، یادداشت
۲۰ تیر ۱۳۹۶ [۲۲:۰۴]
۶۳۱ بازدید